Τι αφορά
Ο αυτοδύτης καλείται να εκτελέσει μία ευρεία γκάμα εργασιών κάτω από τον βυθό, εργασίες που δεν μπορούν να εκτελεσθούν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά αυτόνομα αναπνευστικά μέσα. Ο αυτοδύτης καλείται να εκτελέσει καταδύσεις είτε αυτόνομα, είτε ως συνοδός αυτοδυτών σε τουριστικές – ψυχαγωγικές δραστηριότητες, είτε ως εκπαιδευτής ή βοηθός εκπαιδευτή αυτοδυτών, είτε ως επαγγελματίας δύτης, εκτελώντας τεχνικές υποβρύχιες εργασίες σε πλοία, ιχθυοτροφεία, τεχνικά έργα, επιστημονικές έρευνες και έργα, καθώς και να χειρίζεται, υποβρύχιες συσκευές απαραίτητες για την εκτέλεση έργων (ρομποτικοί μηχανισμοί, κάμερες κινηματογραφικών και τηλεοπτικών συνεργείων), ενώ ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή του σε διαδικασίες διάσωσης ή έρευνας ατυχημάτων.

Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Στη χώρα μας το συγκεκριμένο επάγγελμα ασκείται σε κλάδους οικονομικής δραστηριότητας τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα.
Το επάγγελμα του αυτοδύτη στη σημερινή αγορά εργασίας έχει προοπτικές ανάπτυξης καθώς η στήριξη του κράτους στον εναλλακτικό τουρισμό δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας κυρίως στα νησιά μας. Επίσης, η ναυτιλία χρησιμοποιεί συχνότερα αυτοδύτες για έλεγχο η καθαρισμό των υφάλων γιατί κοστίζει λιγότερο από τον δεξαμενισμό.
Τέλος, με την ανάπτυξη των τουριστικών λιμανιών στην χώρα [Μαρίνες] χρειάζονται όλο και περισσότεροι αυτοδύτες για την κατασκευή αγκυροβολίων, καθαρισμό υφάλων και υποβρύχιων μικροεπισκευών. Αν και η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος το κάνει μη προσιτό για τους πολλούς, οι προοπτικές φαίνεται να είναι αισιόδοξες για το συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο, καθώς η ανάπτυξη του τουρισμού της ναυτιλίας και του Yachting, όπως και της ιχθυοκαλλιέργειας ανεβάζει την ζήτηση αυτοδυτών.

Τι αφορά
Αντικείμενο της εργασίας του Αγγειοπλάστη-Κεραμίστα είναι η κατασκευή διαφόρων χρηστικών και διακοσμητικών αντικειμένων (βάζα, φλιτζάνια, πιάτα, κούκλες κ.λπ.). Χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη πυλό, άλλα είδη αργιλοπυριτικών υλικών και υαλώματα. Η διαδικασία παραγωγής περιλαμβάνει την επιλογή του υλικού και τη δημιουργία μιας εύπλαστης μάζας, η οποία θα πάρει τη συνέχεια το επιθυμητό σχήμα με χρήση των χεριών του τεχνίτη, του τροχού, καλουπιών, ακίδων και ειδικών εργαλείων. Η σύνθεση του αρχικού μείγματος, η επεξεργασία και η επικάλυψη με υαλώματα και άλλα υλικά προσδιορίζουν τις ιδιότητες του τελικού προϊόντος. Συγκεκριμένα, ο Κεραμίστας επεξεργάζεται την πρώτη ύλη (πηλό) ή την αγοράζει απ’ ευθείας από εγχώρια εργοστάσια κατασκευής πηλού ή την εισάγει από το εξωτερικό ανάλογα με τις ανάγκες του. Κατασκευάζει διακοσμητικές, λειτουργικές και εικαστικές κεραμικές επιφάνειες που αφορούν την εσωτερική ή εξωτερική διακόσμηση ενός κτιρίου ή μίας οικίας. Επιπλέον, κατασκευάζει και εφαρμόζει ψημένες κεραμικές επιφάνειες ή όγκους, οι οποίες μπορεί να είναι αυτόνομες ή ενσωματωμένες για την διακόσμηση, την λειτουργικότητα και την αισθητική ενός χώρου ή κτιρίου. Η εργασία του βασίζεται στην μακραίωνη παράδοση της κεραμικής. Με τον όρο κεραμική εννοούμε τα αντικείμενα που έχουν γίνει με πηλό, διαμορφώθηκαν με διάφορους τρόπους, στέγνωσαν και τελικά έγιναν σταθερά και αμετάβλητα από την επίδραση της φωτιάς. “Το κεραμικό καμίνι” είναι λοιπόν η επίδραση της φωτιάς που μεταμορφώνει ένα πήλινο σχήμα σε κεραμικό.
 
Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Οι επιχειρήσεις κεραμικών παράγουν χρηστικά αλλά και καλλιτεχνικά ή διακοσμητικά αντικείμενα, ενώ παρατηρείται έντονη σύνδεση της παραγωγής κεραμικών με την τουριστική αγορά καθώς το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής προσανατολίζεται προς αυτή. Ο αριθμός των επιχειρήσεων κεραμικής είναι αυξημένος σε μέρη που παρουσιάζουν έντονη τουριστική κίνηση. Οι αγγειοπλάστες - κεραμίστες κατά κύριο λόγο απασχολούνται σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Το μέσο εργαστήρι κεραμικών απασχολεί 2 με 3 άτομα περιλαμβανομένου και του ιδιοκτήτη. Οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις του κλάδου στεγάζονται είτε σε ιδιόκτητο οίκημα είτε σε ενοικιαζόμενο και έχουν στην διάθεσή τους ένα χώρο παραγωγής και στέγασης όλων των λειτουργιών τους από 50 – 200 τ.μ.. Λίγες είναι εκείνες όπου διαθέτουν ένα οίκημα των 200 – 500 τ.μ. και ακόμη πιο λίγες οι επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε συνολικό χώρο 500 – 1000 τ.μ. και περισσότερο. Στη χώρα μας δεν υπάρχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα για το επάγγελμα του αγγειοπλάστη-κεραμίστα. Παρά την ύπαρξη σχετικών προγραμμάτων σπουδών σε ΙΕΚ και σε σχολές του ΟΑΕΔ, αυτές δεν είναι απαραίτητες για την είσοδο στο επάγγελμα. Το κόστος του πάγιου εξοπλισμού δεν είναι απαγορευτικό για κάποιον που ενδιαφέρεται να ανοίξει το δικό του εργαστήρι κεραμικής ενώ δεν απαιτούνται χώροι πολλών τετραγωνικών μέτρων. Συνεπώς είναι σχετικά εύκολο για κάποιον που κατέχει την τέχνη της κεραμικής να εισέλθει στο επάγγελμα. Ωστόσο η επιβίωση των επιχειρήσεων κεραμικής αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις. Όσον αφορά στα χρηστικά είδη, οι επιχειρηματίες του κλάδου καλούνται να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό αντίστοιχων βιομηχανοποιημένων προϊόντων, κυρίως από ασιατικές χώρες, που παράγονται με χαμηλότερο κόστος και προσφέρονται σε φθηνότερες τιμές. Όσον αφορά στα καλλιτεχνικά και διακοσμητικά κεραμικά, τα εργαστήρια κεραμικής αναπαράγουν συνήθως παρόμοια σχέδια προοριζόμενα για την τουριστική αγορά και χρησιμοποιούν απλές τεχνικές με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διαφοροποιήσουν τα προϊόντα τους και να τους προσδώσουν προστιθέμενη καλλιτεχνική αξία.